Een hooggevoelig kind

In mijn kindertijd was er nog niets bekend over hooggevoeligheid. Soms ving ik gesprekken op van mijn ouders en hoorde ik hen praten over mijn "overgevoeligheid", mijn "verlegenheid", mijn extreme perfectionisme of mijn faalangst. En aangezien zij niet wisten hoe hiermee om te gaan, deden zij ook maar wat zij dachten dat goed was.

Mijn vader dacht me te kunnen helpen door me aan te moedigen met "niet zo bang zijn!" of "je moet een beetje harder worden!" Mijn moeder, die de zachtheid zelve was, probeerde juist de nadruk te leggen op de boze buitenwereld en dat alles mij werd "aangedaan". Haar referentiekader was een traumatische jeugd en ik nam haar niets kwalijk. Zoals heel veel jongeren ging ik in mijn tienerjaren op zoek naar m'n eigen identiteit, maar dat was nogal een uitdaging, omdat ik veel van m'n eigen gevoelens totaal niet snapte. Waarom was ik vaak zo moe, waarom wilde ik koste wat het koste absoluut geen fouten maken, waar kwam mijn onzekerheid vandaan, waarom werd ik zo enorm boos als mensen oneerlijk waren, waarom was ik altijd zo kritisch op alles en iedereen?

Nadat ik me meer ben gaan verdiepen in hooggevoeligheid en later de opleiding voor HSP coach afrondde, weet ik nu beter dan ooit, wat ik in mijn jeugd eigenlijk nodig had gehad;

• Op de eerste plaats moet je proberen te voorkomen je kind "harder" te maken! Dit werkt absoluut averechts! Laat je kind weten dat je zijn gevoelens erkent. Probeer je kind te begrijpen en te accepteren zoals je kind is en laat voelen dat je kind mag zijn, wie 't wil zijn. Door te proberen je kind "harder" te maken, gaat je kind zich gedragen tegen zijn natuur in, wat leidt tot stress, angst en emotionele uitputting.

• Creëer een rustige, gestructureerde omgeving voor je kind en zorg dat het zich altijd kan terugtrekken, wanneer die behoefte er is. Mensenmassa's, een rommelige omgeving, sterke geuren, sterke geluiden en bijvoorbeeld fel licht kunnen zorgen voor overprikkeling en daardoor voor uitputting. Een kind kan dat vaak zelf niet overzien of verwoorden. Ouders kunnen hierin een belangrijke rol spelen. En kan blootstelling aan overprikkeling niet vermeden worden, zorg dan achteraf voor genoeg gelegenheid voor het kind om zich weer te herstellen en op te laden.

• Een hooggevoelig kind kan soms verlegen lijken, maar maak niet de fout om daarvan uit te gaan. Een hooggevoelig kind is vaak terughoudend en neemt graag alles in zich op.

• Een hooggevoelig kind proberen te helpen door tijdens een taak op  z'n vingers te kijken, werkt niet! Je krijgt dan precies het tegenovergestelde gewenst effect!

• Probeer je kind te leren, dat het maken van fouten, heel belangrijk is voor zijn groei en ontwikkeling. Leer je kind dat falen niets over het kind zelf zegt. Het maken van fouten geeft kansen en leert je lessen.

• Een hooggevoelig kind heeft een zeer sterke intuïtie. Probeer je kind nooit gerust te stellen met leugens! Je kind voelt feilloos aan, dat je niet eerlijk bent en wordt hier heel onzeker van. Ben eerlijk, maar gebruik taal die bij de leeftijd van je kind past!

• Luister oprecht naar je kind en probeer goed te begrijpen wat het zegt. Grenzen aangeven, bijvoorbeeld, is voor volwassen mensen al moeilijk,  laat staan voor een kind!

• Moedig je kind aan z'n mooie eigenschappen te omarmen en te ontwikkelen, zoals o.a. zijn intuïtie, zijn empathisch vermogen, het rechtvaardigheidsgevoel, liefde voor dieren en de natuur of liefde voor muziek en kunst.

En wat mij op latere leeftijd enorm geholpen heeft,  waarvan ik denk dat dat hooggevoelige kinderen ook kan helpen;  Blijf niet te lang stil staan bij dingen die niet goed gaan, maar probeer je vooral te richten op alles wat waardevol en belangrijk voor je is!