top of page
Zoeken

Muziek, verbinding en beleving

  • mirjampullens
  • 17 sep
  • 2 minuten om te lezen

Onlangs genoot ik met mijn lief van een weekje Barcelona.

We waren beiden nog nooit in Barcelona geweest en hebben onze tijd goed benut om zoveel mogelijk van de stad te zien.

Op de dinsdagavond had mijn man het plan om naar een muziekcafé te gaan. Bij mij was de pijp behoorlijk leeg, maar een avondje muziek wilde ik toch niet overslaan. Er zou een Hip Hop jam sessie zijn, in het Marulacafé; niet mijn eerste muziekvoorkeur, maar ik wilde me graag laten verrassen….


Bij aankomst stond er een enorme man voor de deur, waar je niet zomaar even langs kon glippen. We betaalden netjes de entree en mochten naar binnen.


Na het wegschuiven van wat dikke gordijnen, kwamen we in een kleine, donkere zaal, die langzaam aan het vollopen was met vooral jonge mensen. We hadden wat drankjes besteld en keken voorzichtig rond om te zien waar we precies beland waren. De sfeer was prettig en relaxed en ’t leek erop dat iedereen elkaar een beetje kende.


Toen de muziek op gang begon te komen betrad de eerste rapper het podium. Na een kleine voorstelronde in het Spaans, waar ik flarden van kon verstaan (dank, mevrouw  Stunnenberg!), begon het echte werk.

De hiphop was in het Spaans, muzikaal, ritmisch  en lekker om naar te luisteren. Vooral de saxofoon vond ik, naast alle andere instrumenten, van grote toegevoegde waarde. Wij genoten

ervan!


ree

Maar waar ik nog meer van genoot, was het volgende; Na de rapper, kwam een nieuwe, vrouwelijke rapper, die daarbij zong.  De man achter het keyboard bleek ineens ook te kunnen zingen en vanuit het publiek liepen mensen af en aan om mee te doen, vocaal of instrumentaal,  om zich daarna weer tussen het publiek te mengen. De overgangen gingen allemaal zó moeiteloos, met volle aandacht voor elkaars optredens, elkaar het spotlicht gunnend, met overtuigende liefde zou ik bijna zeggen. Het verliep niet allemaal perfect, maar was ’t daarom juist wél!


Nu weet ik als amateurmuzikant wel, hoe ontzettend fijn ’t is, om met andere mensen samen muziek te maken. Samen muziek maken schept een sterk gevoel van verbinding!  Zeker bij een jamsessie, waarbij je steeds moet meebewegen met de ander. Je stemt je ritme, ademhaling en beweging op elkaar af, wat zorgt voor een gevoel van eenheid en verbondenheid.


Samen muziek maken, betekent samen gevoelens weergeven, zonder dat je daarbij iets hoeft uit te leggen. Je stelt je kwetsbaar en authentiek op en als je dat samen doet, schept dat vertrouwen en intimiteit. En als je dan in een lekkere Flow komt en opgaat in het moment, voel je je samen één en dat geeft een krachtige verbindende ervaring.

Het betekent dat je letterlijk op dezelfde golflengte vibreert en voor hooggevoelige mensen kan dit extra intens en betekenisvol zijn, omdat ze resonantie vaak sterker ervaren.


Samen muziek maken is voor hooggevoelige mensen niet zomaar “fijn”, maar een essentiële bron van veiligheid en zingeving.


ree





 
 
 

Opmerkingen


bottom of page